13-ը համարվում է  <սարսափելի թիվ> և չարաբաստիկ թիվ> թիվ: Այն առանձնապես ատելի է իսլամական աշխարհի համար:Նույնիսկ հաշվելիս ասում են <...տասնմեկ, տասներկու
, տսաներեք չէ`:), այլ տասնչորս..>:Հայտնի է, որ Քրիստոսը 12 աշակերտ ուներ, ինքը 13-րդն էր, այդ պատճառով է, որ մահմեդականներն ատում են 13 թիվը:
13-ը, որքան էլ տարօրինակ է, տհաճ է նաև քրիստոնյաների, հատկապես իտալացիների համար:Դեռևս 1911թ. մի ուսուցչուհի իշխանություններին խնդրել էր իր N13 բանակարանի համար փոխել, որովհետև համաքաղաքացիները չեն վստահում իրեն ուսուցանելու իրենց երեխաներին:
13-ի <բախտը չի բերել>> դեռևս Բաբելոնի ժամանակներից: Այնտեղ սուրբ թիվ էր 12-ը, որը հարմար էր հաշվումներ կատարելու համար, բաժանվում էր 2-ի, 3-ի, 4-ի, 6-ի վրա, հեշտ էր չափումների ժամանակ, օրն ուներ 24 ժամ` 12 կրկնակին, ժամն ուներ 60 րոպե, այսինքն 12-ական րոպե պարունակող 5 մաս, տարին ուներ 12 ամիս...
Իսկ 13-ը ոչ մի թվի վրա չէր բաժանվում, դրա համար համարվեց <դժբախտ> թիվ, հետագայում նաև <սատանայի դյուժին>:

                                                                        ***
Բայց 13-ը նաև երջանիկ թիվ է:
Աշխարհի շախմատի չեմպիոն Նոնա Գափրինդաշվիլու համար սիրելի էր հենց 13-ը:
-Ես կպատմեմ իմ սիրելի թվի մասին, - մի անգամ ասել է Նոնան, -դա 13-ն է:
Իմ ազգանունը բախկացած է 13 տառից:Բնակվում եմ N13 տանը:Աշխարհի առաջնության իմ առաջին մրցախաղին Թբիլիսիից Մոսկվա մեկնեցի 13-րդ վագոնով, զբաղեցնում էի 13-րդ տեղը:Եվ բոլորովին չզարմացա, երբ հյուրանոցում տեղ ստացա N13 սենյակում: