Մարդը հիմանականում մտածում է քաոսային ջևով:Բազմաթիվ անհանգիստ մտքեր լցվում են նրա ուղեղը:Ընդ որում,նման անվերահսկելի պրոցեսը,որպես կանոն ունի դեպի ցած քաշող աևդյունք:
Ենթադրենք, ինչ-որ մեկը քեզ թարս նայեց.սկսում ես մտածել իսկ ինչու,?ինչ? է նա իրենից ներկայացնում :Եվ վերջ,տրամադրությունդ վատանում է ,երկար ժամանակ մտածում ես

այդ ուղությամբ :Ինչ է? կատարվում այդ ընթացքում.մարդը ինքը ստեղծում է փոքրիկ,<այլանադակ> մտքեր,որոնք թունավորում են ոչ միայն իրեն,այլև նրա ողջ շրջապատը:Մայց սրանով ամեն ինչ չի վերանում:Կա մի տիեզերական կանոն <նմանըծնում է նմանին>:Վատ մտքերը դեպի իրենց են ձգում իրենց նմաններին և ավելանալով հրեշի վերածվում,որը իրոք պատրաստե չարիք գործելու